System Modelu Creighton'a (ang. CREIGHTON MODEL FertilityCare System) został opracowany przez twórcę Naprotechnologii, profesora Thomasa Hilgersa i jego współpracowników już w latach 70-tych ubiegłego wieku. Jest to metoda obserwacji cykli, polegająca na monitorowaniu wydzieliny śluzowej dróg rodnych kobiety. Dzięki tym obserwacjom kobieta jest w stanie nie tylko precyzyjnie wyznaczyć dni płodne i niepłodne, ale również znajdują one zastosowanie w diagnozowaniu nieprawidłowości funkcjonowania organizmu oraz monitorowaniu przebiegu leczenia. Dla lekarza naprotechnologa są więc one swoistą "mapą" tego, co dzieje się w organizmie kobiety, a w związku z tym unikalnym narzędziem niezbędnym w praktyce lekarskiej. Dla samej użytkowniczki są zaś skuteczną pomocą w określaniu czasu płodności oraz w ustalaniu optymalnego dnia do wykonania badań hormonalnych, czy przyjmowania leków. 

      System Modelu Creighton'a to wystandaryzowana metoda obserwacji cykli kobiety precyzyjnie określająca nie tylko dni płodne i niepłodne, ale - przede wszystkim - potrafiąca wskazać wszelkie nieprawidłowości w organizmie. Dlatego też potrzebne jest zazwyczaj kilka spotkań, na których uczymy się jak prowadzić obserwacje, by były one wiarygodną bazą dla lekarza. Na spotkania zaproszona jest zarówno kobieta jak i jej mąż/narzeczony, gdyż bardzo istotne jest, by miała ona w nim wsparcie w całym procesie nauki i prowadzenia obserwacji. Nie trzeba specjalnie przygotowywać się do pierwszego spotkania, można przyjść w dowolnym momencie cyklu. Na początku zostaną Państwo zaznajomieni z tym, co to jest Naprotechnologia, System Modelu Creighton'a, instruktor wytłumaczy dokładnie, krok po kroku, jak prowadzić obserwacje, odpowie na wszelkie pytania. Takie spotkanie trwa zazwyczaj około godziny, ale jeśli para jest bardziej dociekliwa to siedzimy tak długo, aż wszystko będzie jasne, klarowne tak, by nie było żadnych wątpliwości co do tego, jak prowadzić obserwacje. Kolejne spotkania również będą zajmować nam z początku około godziny, może dłużej. Po pierwszym spotkaniu, tzw. sesji wprowadzającej, para prowadzi obserwacje przez 2 tygodnie, a następnie spotyka się z instruktorem, by omówić wyniki, poprawić ewentualne błędy (które na początku zdarzają się praktycznie zawsze) i poznawać kolejne aspekty systemu, by szybko zdobyć pewność w sprawnym prowadzeniu obserwacji. Takich spotkań w odstępach 2-tygodniowych jest zazwyczaj 4, następnie z reguły wystarczą rzadsze spotkania - ich częstotliwość uzależniona jest od tego, jak wychodzą obserwacje i jak pewnie się w nich czujemy.

W skrócie schemat spotkań przedstawia się następująco:

1) spotkanie wstępne

2) 4 kolejne spotkania - w 2-tygodniowych odstępach

3) 5-te spotkanie - po 4 tygodniach od 4-tego

4) 6-te i więcej spotkań - częstotliwość uzależniona od potrzeb użytkownika (w przypadku par stosujących system w celu odłożenia poczęcia zalecane kolejne 3 spotkania co 3 miesiące, w przypadku par starających się o poczęcie - nieco częściej)

Gdy minie rok od rozpoczęcia nauki wystarczy zazwyczaj krótka konsultacja raz na pół roku/rok.*

Warto tu dodać że powyższy schemat jest schematem ogólnym. W indywidualnych przypadkach może być konieczność pewnych niewielkich modyfikacji częstotliwości spotkań.

* nie dotyczy par starających się o poczęcie, gdyż pary te objęte są stałą opieką przez cały czas trwania leczenia i mogą korzystać z konsultacji z instruktorem tak często, jak tego potrzebują